تاباخبر: معادله اهواز، مدرنیته و موجودی با نام گاومیش
ساخت اپل آی دی: پایگاه خبری تاباخبر یادداشتی با عنوان ؛معادله اهواز، مدرنیته و موجودی با نام گاومیش؛ به قلم حسن طرفی منتشر نموده است.
در این مطلب آمده است: درباب سوژه ورود گاومیش ها به حریم بستر رودخانه و تردد احشام در سطح معابر شهری (اهواز) كه متاسفانه خطوط مواصلاتی اصلی شهر (دو طرف رینگ جاده ساحلی غرب و شرق) را در زیر پای خود دارند؛ نیازمند حضور جدی و موثر سازمان آب و برق استان بعنوان متولی امور آب و حریم بستر رودخانه كارون، مقامات قضایی و انتظامی در گردنگیر مالكان گاومیش داران درباب كنترل، ورود اداره كل مسكن و شهرسازی استان برای تعیین و جانمایی مكانی خارج از محدوده شهر و در حریم بستر رودخانه برای اسكان معوض به گاومیش داران همین طور گردنگیر سازمان آب و برق و شهرداری كوت عبداله بر لایروبی و سپر كوبی مسیر جاده ساحلی و پیاده رو سازی با رعایت ارتفاع لازم از سمت ساحل شرقی رودخانه هستیم.
همه این موارد حداقلی گردنگیر رسیدن به نقطه مطلوب است. لازم به ذكر است كه از دیر باز تا اواسط دهه پنجاه در كنار ضلع شرقی شط كارون در منطقه اهواز قدیم و در دو نقطه جنوبی و شمالی آن، نگهداری گاومیش شغلی مرسوم بوده است.
به هر روی توسعه شهر اهواز ناخواسته به سمت و سوی محل زندگی و فعالیت گاومیش داران بوده و الان آنها جایی هستند كه نباید باشند.
چندی است با عنایت به افزایش قیمت ها و مشكلاتی كه گاومیش داران در تهیه علوفه جات و سحاله آرد گندم پیدا كرده اند طبق یك توافق نانوشته بین همدیگر در فاصله های زمانی مشخص با هدایت احشام خود به سمت رودخانه آنها را به ساحل غربی رودخانه برای چرا هدایت می كنند و با عنایت به جثه عظیم آنها و باز تردد گله ای شان در پیك ترافیك مسیر ساحل غربی، هیچ امكانی غیر از هدایت مجدد آنها به سمت رودخانه وجود ندارد.
می طلبد متولیان و تصمیم گیرندگان شهر و استان به فكر چاره ای برای راهكار اساسی سوژه باشند از طرفی بعضی از شهروندان و فعالان نظر متفاوتی دارند و در مقابل افرادی كه از تردد گاومیش ها ابراز نارضایتی كرده اند نظری متفاوت دارند با این مضمون: مخالفیان حضور گاومیش ها مفهومی به نام طبیعت را درك نمی كنند، حتی چیزی به نام ثروت های ملموس طبیعی را، چیزی مثل همین گاومیش ها كه به جز گوشت و پوست و شیرشان، ماهیت وجودی شان تولید ثروت است.
مشكل انسان مدرن این است كه همه چیز جهان را برای خود می خواهد، طبیعت را، گیاه و كوه و سنگ و حیوان را، با همه فجایع طبیعی در همه جای جهان همچون همین جا، هنوز درك این را ندارد كه انسان خدای جهان نیست، حتی مالك جهان نیست، بلكه حیوانی است درست مثل سایر حیوانات با مسئولیتی سنگین تر و آن هم به سبب تنها تفاوت انسان و حیوان؛ یعنی عقل.
اكنون این گاومیش های نگون بخت جایی نرفته اند، از دیرباز قبل از این عصر مدرن، پیش از اكتشاف نفت و سرازیر شدن آدم های عجیب و غریبی كه حالا برخی شان هم ادعای صاحب نظری می كنند، گاومیش ها همین جا بوده اند و این شهر است كه به حقوق شان تجاوز كرده و جالب اینكه حالا متجاوز، این حق را به خودش داده كه حداقل فضای زیست این حیوانات مفید و زیبا را ازشان بگیرد و برای مطلوبیت خود خواسته حتما خیابانی را آسفالت كند تا شهروند غافل از احوال طبیعت، با خودروی آنچنانی اش ویراژ دهد و خودرا مالك بلامنازع بداند.
شركت گوگل در دره سلیكون كه محل شركتهای مدرنی همچون گوگل و مایكروسافت و فیسبوك و امثالهم است، منطقه ای بسیار گرانقیمت كه هر مترش فلان دلار قیمت دارد، در زمینی مفروش به چمن چند صد هكتاری، تعدادی چشمگیری گوسفند خریداری و چوپانی استخدام كرده تا گوسفندان را به چرا ببرد.
در همان زمین چمن، مطالعه كرده اند كه بودن گوسفندها بسیار كاراتر از ماشین چمن زنی ست اول اینكه نزدیكتر به طبیعت، و دوم هزینه كود صرفه جویی میگردد و كود طبیعی تولید گوسفند به مصرف می رسد، و سوم اینكه منظری زیبا در دره سلیكون موجب جلب گردشگر می شود، مهمتر اینكه رابطه انسان مدرن و طبیعت را بهبود می بخشد.
برخلاف درك دنیای مدرن ما گاومیش ها را یك تهدید می بینیم، می گوییم بفروشید و بُكشید و مثلا پولش را ببرید در واسطه گری و دلالی اقتصادی و مشاغل غیرمولد مصروف بدارید اشاره كنم كه استرالیا از همین گاومیش ها جذب سرمایه فراوانی را به عوایدش افزوده و گردشگر به منطقه جذب كرده تا نمونه های مانده از طبیعت روز گذشته را ببیند.
اگر یك پارك برای گاومیش ها ساخته شود آغازین پارك گاومیش دنیا را خواهیم داشت می توان علامت عبور حیوانات اهلی را آنجا نصب كرد تا راننده ها متوجه شوند در راه دام تردد دارد.
این پیشنهاد اخیر آغازین چاره رسیدن به مایه تفكری به نام همزیستی مسالمت آمیز شهروند و طبیعت است. اول باید بفهمیم كه نباید برای چند دستگاه خودرو طبیعت را مستهلك نماییم، خصوصاً كه ما قربانی چنین نگاهی در بخش كلان كشوریم، آب مان را بردند برای تجارت پسته و فولاد اصفهان و … پس باید بهتر از بقیه حفاظت از اكوسیستم را درك نماییم.
توجه نماییم این گاومیش ها هزینه زا نیستند بلكه ثروتند، وقتی فهمیدیم كه ثروت هستند خود به خود برای حفظ این ثروت راهی پیدا می نماییم بعنوان مثال تعیین یك مسیر خاص برای گاومیش ها تا به مقصد چرای شان برسند.
گاومیش ها را مزاحم نبینیم، بلكه نعمتی ببینیم برای درك طبیعت و یا بخشی از طبیعت رو به زوال، طبیعتی كه حالا نادر شده و امر نادر چنانكه تولید ثروت می كند.
9887/ 6037
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب